Kordon; İzmir’in vitrini, yerli ve yabancı ziyaretçilerin ilgi odağı, sosyal cazibe merkezi ve yüksek “marka değer”i olan sosyo-ekonomik bir alandır.
Pandemi; ülke düzeyinde olduğu gibi, İzmir’de de ekonominin tüm dengelerini derinden sarsarken, Kordon esnafını ve Kordon’daki ekonomik ve sosyal yaşamı da “olumsuz” etkiledi, restoranlar, lokantalar, kafeler kapandı, cıvıl cıvıl, rengarenk yaşamın olduğu “pırıltılı” Kordon; sessizliğe büründü.
Pandemi; esasında yaşamsal bir sağlık sorunu olmanın yanında, aynı zamanda İzmir özelinde de, filmlere, şiirlere, şarkılara konu olan İzmir’in gerdanlığı, yüzük taşı Kordon’un renklerini soldurdu, Kordon esnafını da “soluksuz” bıraktı, nefes alamaz hale getirdi.
Yerli ve yabancı konukları ağırlayan, eğlence “yeme-içme” merkezi olan Kordon’da restoranlar, lokantalar, kafeler kapandı, çalışanlar işsiz kaldı, işyeri sahipleri de kirasını, faturalarını, kredi borcunu, sigorta primini, çek’ini ödeyemez hale geldi ve yaklaşık bir yıla yakın süredir de tümüyle gelirsiz kaldı, adeta sesi-soluğu kesildi.
Kordon esnafı da, çalışanları da yaşamlarını sürdürebilmek için borçlanmak zorunda, hükümet’ten de “sosyal destek” beklemek zorunda kaldılar.
DERDE DERMAN OLMADI
Bu süreçte hükümet; ekonominin gerçekleri ve elverdiği imkanlar ölçüsünde, “sosyal destek paketleri”ni aşama aşama uygulamaya koydu.
Hükümet; kamu bankalarını devreye sokarak kredileri ucuzlattı, borçları yeniden yapılandırarak erteledi, bazı kalemlerde KDV ve ÖTV’de indirime gitti, işsiz kalanlara ayda ortalama 1000 TL’lik bir destek sağladı, işyeri sahiplerine de “sınırlı” kira desteği verdi.
Ancak; “ucuz” krediyle borçlanmaya, borçları ötelemeye ve “sınırlı” parasal destek sağlamaya dayalı sosyal politika uygulamaları; esnafı ve işsiz kalanları soluklandırmaya yetmedi, yaraları sarmada “derde deva” olmadı.
ESNAFIN BEKLENTİSİ, YENİ ÖNLEMLER
Pandeminin neden olduğu ekonomik ve sosyal tahribatı önlemede gelinen bu süreç; yeni önlemlere olan ihtiyacı gündeme taşıdı.
Bu kez; pandemi dolayısıyla işyeri kapanan esnafın gelir vergisi ödemeleri ile stopaj ve KDV’de beyanname verme süresi ertelendi.
Pandemi nedeniyle faaliyetleri durdurulan işletmeler için “MÜCBİR SEBEP” kabul edildi. Bu işletmeler “MÜCBİR SEBEP” ortadan kalktıktan 26 gün sonra vergi beyannamesi verecekler.
Bu arada; Cumhurbaşkanı Erdoğan; esnafın 2019 ve 2020 ciroları esas alınarak, 2020’de ciro kaybının %3’ü oranında esnafa 2000 TL’den az 40.000 TL’yi de aşmamak kaydıyla farklı oranlarda “parasal yardım” yapılacağını açıkladı.
Bu aşamada; yoksullaşan toplum, yoksullaşan esnaf ve işsiz kalanlar; borçlanma yerine öncelikle, “hibe desteği”, daha sonra da “sıfır” faizli uzun vadeli ve bir yıldan az olmamak üzere de ödemesiz olarak parasal destek beklentisi noktasına geldiler.
Unutmayalım ki; sosyal devlet işsizini, esnafını pandeminin “olumsuz” etkisinden sakınan, koruyan, kollayan, sahiplenen, kucaklayıcı devlettir.
Sosyal devlet; bugün için var. Siyaset de; çözüm üreten bir “uğraş” alanıdır.
Esnafımız, işsizimiz, darda kalanlarımız; merkezi yönetimden ve yerel yönetimlerden “anlamlı, derde derman” destek bekliyor.
Sonuç olarak: Soluksuz kalan esnaf, işsiz; siyaset kurumundan “derde derman” çözüm üretmesini bekliyor.
Ege Postası köşe yazısı link
http://www.egepostasi.com/yazar/pandemi-kordon-esnafini-soluksuz-birakti-/113031