Gelecek Hayali Bile Kuramıyoruz…

2021-2024 Orta Vadeli Program, 5 Eylül’de Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe girdi.

Orta Vadeli Programa göre ekonominin 2021’de büyüme tahmininin %9, 2022’de % 5, 2023 ve 2024’de de % 5.5 olarak gerçekleşmesi öngörülüyor.

Bu arada; işsizlik 2021’de % 12.6 olarak tahmin ediliyor. 2022’de işsizlik % 12, 2023’de % 11.4, 2024’de ise % 10.9 şeklinde hedefleniyor.

Rakamların dili, bize hükümetin işsizlik hedefinin “çift haneli” olarak devam edeceğini gösteriyor.

Denilebilir ki; işsizlik “can yakıcı” bir problem olarak önümüzde durmaya devam edecek.

Geçmişten günümüze baktığımızda; kişi başına düşen milli gelir, 2013’de 12.500 dolara yükselmişken ve bugün 20 bin doları bulması gerekirken 8 bin dolara gerilemiş.

Yeni açıklanan Orta Vadeli Programda ise 2023 hedefi; 10.700 dolar olarak öngörülüyor.

Oysa; fert başına düşen milli gelir, 2008’de bile 11.000 dolardı.

Bu rakamların anlamı; ekonomimizin 10 yıl önceki düzeyi, gelecek hayallerimiz arasında bile yer almıyor.

Bir başka sonuç da; gelecek hayali bile kuramıyoruz.

10 YIL ÖNCE NE İDİK, BUGÜN NE DURUMDAYIZ?

2023 hedefi; 2011 yılında, bundan 10 yıl önce açıklanan “Yeni Ekonomi Programı”nda;

• Milli gelirimiz 2 trilyon dolar,
• Kişi başına düşen milli gelirimiz 25.000 dolar,
• İhracatımız 500 milyar dolar,
• İşsizlik hedefi de % 5 olarak öngörülüyordu.

Şimdi; 10 yıl sonra, 2021’de açıklanan ve 3 yılı kapsayan “Orta Vadeli Program”da, 2023 hedefimizde;

• Milli gelirimiz 2 trilyon yerine 925 milyar dolar,
• Kişi başına düşen milli gelirimiz 25.000 dolar yerine 10.500 dolar,
• İhracat hedefimiz 500 milyar dolar yerine 242 milyar dolar,
• İşsizlik hedefi de % 5 yerine % 11.4 olarak öngörülüyor.

Ayrıca; 2011’de, dünyanın 10 büyük ekonomisinden biri olacağımız hedeflenirken bugün, bu hedeften uzaklaşarak 20’nci sırada tutunmaya çalışıyoruz.

Bu arada; 10 yıl önceki hedeflerimizin bugün, yarısını bile tutturamadığımız görülüyor.

Bu mukayeseli tablonun yorumunu, sıcak ekonominin içinde yaşayan okurlarımızın değerlendirilmesine bırakıyorum.

Sonuç olarak: İhtiyacımız; hayal kurmanın yanında “başarı hikayesi”de yazmaktır.